Het is 18 juni 2015, 16:00 in de middag. In het centrum van Londen bouwt een verschijning in het wit samen met twee mannen in oranje overalls een constructie van houten palen. Het is een observatietoren, die lijkt op de laatste uitkijkpost die Napoleon precies 200 jaar geleden heeft verlaten toen hij de Pruisen uit de bossen zag komen. Het moment dat Napoleon besefte dat hij “La Bataille chez Mont-St-Jean” (ook bekend als: De Slag bij Waterloo) zou verliezen.

Napoleon beklimt de stellage en begint zijn pleidooi. Zijn standpunt is dat de Engelsen hem onrechtmatig gevangen hebben gezet op het eiland Sint-Helena, een klein vulkanische eiland midden in de Atlantische Oceaan.
“Vandaag viert u uw overwinning, maar op die overwinning rust een donkere smet van schande! Ik vroeg politiek asiel aan, maar u bracht me naar de donkerste kerker die de wereld kent en u hield me daar jarenlang vast. Niemand vertelde mij wat ik had misdaan, laat staan dat ik een rechter heb gezien.”